Medieval Galician-Portuguese Literary Genres & Lexicon

Xéneros Literarios Medievais Galego-Portugueses

Lais

Referencia á Materia de Bretaña, ao mundo do rei Artur e os seus Cabaleiros. Hai 5 no Cancioneiro da Biblioteca Nacional de Lisboa.

Pranto

Expresión pola perda ou dor causada por unha desgraza, sexa a perda dunha persoa ou a destrución dunha cidade.

Cantiga de seguir

Composicións nas que se parodia parte doutro texto orixinal.

Cantigas de Loor

Teñen dous tipos: a cantiga de amor e a que segue oracións litúrxicas.

Haxiografía

É a narración dos milagres levados a cabo por santos e beatos. Escrita unhas veces para minorías e outras para un público amplo, supuxo unha consolidación crítica para a lingua na prosa romance.

Tenzón

Cantiga na que cada parte está composta por diferentes autores.

Pastorela

Xénero menor representado no Cancioneiro, ademais dos tres grandes xéneros, polas cantigas relixiosas de Santa María.

Prosa Tabeliónica

É a que nos proporciona os primeiros textos redactados integramente en galego-portugués.

Ciclo Carolinxio

Relata as fazañas e aventuras do mundo diverso do emperador Carlomagno.

Os Miragres de Santiago

Relacionado con estas dúas traxectorias (a haxiográfica e as aventuras carolínxias) xorde un volume: trátase dos Miragres de Santiago, redactado a finais do século XIV ou principios do XV. É unha tradución incompleta do Liber Sancti Jacobi ou Codex Calixtinus, do século XII. No seu estado actual, forma un volume variado, incluíndo nel o relato dos milagres realizados polo apóstolo Santiago e das fazañas heroicas de Carlomagno na Península.

Glosario Léxico Trobadoresco

En referencia ao léxico tamén se poden facer algunhas indicacións. O feito de que os trobadores importasen de Francia certos esquemas poéticos, especialmente nas cantigas de amor, fixo que se usasen moitas palabras de orixe occitana ou francesa, algunhas de maneira ocasional, outras con maior implantación. Así podemos citar vianda.

Nas cantigas de escarnio e maldicir, moitas veces o mal estado en que chegaron fai imposible a súa reconstrución, pero outras veces pódense interpretar sen dificultades. O léxico móstranos termos agudos e procaces, coa introdución de palabras prohibidas noutros xéneros: tetas, puta.

Por outra banda, nas Cantigas de Amigo, xunto ás numerosas repeticións e fórmulas feitas, como seja como for, seja como pesar, etc., é unha característica importante a presenza sistemática de formas arcaicas, que xa non corresponden ás realidades lingüísticas do século XIII: cor e loor, os casos do artigo que non lle pertencen: alas aves.

Vianda

Calquera alimento, como pensos, e especialmente o preparado a partir de carne.

Felón

No mundo feudal, vasalo que traizoou ao seu señor.

Verxel

Horto con flores e árbores froiteiras variadas.

Desdén

Actitude adoptada por alguén cara a quen non se considera que mereza atención.